Կար-չկար, մի փոքրիկ գյուղ կար՝ Բալզաթ անունով։ Այդ գյուղի բնակիչներին ասում էին բալզաթցիներ։
Այդ գյուղում կար մի եկեղեցի։ Եկեղեցու մոտ կար մի մոշի թուփ։ Այդ թուփն այնքան էր մեծացել, որ փակել էր եկեղեցու մուտքը։ Քանի որ բալզաթցիները մի քիչ հիմար էին, որոշեցին եկեղեցին քաշել մի կողմ։ Գյուղի կանայք գործեցին մի հաստ պարան։ Տղամարդիկ պարանը 3 անգամ պտտեցին զանգակատան շուրջ ու սկսեցին քաշել։ Պարանը ձգվեց և նրանք մտածեցին, որ եկեղցին շարժվեց։ Բայց երբ պարանը պոկվեց, բալզաթցիները տեսան, որ եկեղեցն իր տեղում է։ Տեղում էր նաև մոշի թուփը։